Еркебұлан Дүйсенбек Жымиясың-ай

Бүгін менің көңілді кеудем,
Қара шашың қара түндей төгілді белден,
Еей, қашанғы күрсінер деп,
Жүрегімен шын сүйер деп,
Сені маған Тәңір жіберген.

Жымиясың- ай,
Жымиясың- ай,
Сені көріп ұмыттым бар дүниясын- ай.
Біз екеуміз кездесейік шын ғашықтардай
Батқан кезде күн ұясына- ай.

Тербетесің жанымды менің,
Жер шарынан кездестірген қадірлім едің.
Еркелетсем шаттанасың,
Соға берсін, тоқтамасын
Мен деп соққан сенің жүрегің