Әлжан Нұрлыбек Көрші қыз

Көрші қыз кетті оқуға қалаға,
Келем деп айлар салып араға,
Жүрегім қалды байғұс далада, далада.

Деп едім ауылымда қала ма,
Келін боп үйімдегі анама,
Ол ойым әлде менің шала ма, шала ма?

Көрші қыз енді жырақта,
Күтем оны мен бірақта.
Сол жан үшін төзе берем сынаққа.

Сөзіме осы сенсе екен,
Дәлелдеп бәрін көрсетем,
Ауыл жаққа ұзақ күттірмей келсе екен.

Сол ғана жанға жара салған көп,
Өзгелер оған жете алған жоқ.
Ол - жалғыз, басқа қызда шаруам жоқ, шаруам жоқ.

Сезімім көрінбесін жалған боп,
Кеткелі ешбір қызық қалған жоқ,
Көршім емес жарым болса арман жоқ, арманым жоқ!